Στη Ζωή σου μία Δίαιτα έκανες
Στο σημερινό μας άρθρο θα μιλήσουμε για την περίοδο μετά από μια δίαιτα, ευρισκόμενος στην ευχάριστη θέση ο θεραπευόμενος να έχει χάσει κιλά. Αυτός ο άνθρωπος θα πάει στο σπίτι του και θα χειριστεί με τέτοιο τρόπο τη καθημερινότητα του, που θα καθορίσει το βάρος του τα επόμενα χρόνια. Ο τρόπος που θα το κάνει αυτό θα καθορίσει το αν τα κιλά του θα παραμείνουν χαμένα ή θα τα ξαναπάρει. Τι πιθανότητες έχει να ξαναπάρει κιλά και τι πιθανότητες έχει να παραμείνει στα κιλά που έχασε χωρίς προσθήκη; Μετά το πέρας μιας δίαιτας ο χρόνος μπορεί να είναι εκτός δίαιτας, αλλά είναι ιδιαίτερα πυκνός και η σημασία του πως θα κυλίσει είναι μεγάλη.
Στο κενό χρόνο μετά από μια δίαιτα συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα που χρειάζονται τόμοι ανάλυσης για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τι γίνεται και πόση σημασία έχει για το βάρος, αλλά και τις επόμενες θεραπείες που θα προσπαθήσει να κάνει ο θεραπευόμενος. Θα κάνουμε αναφορά σε αυτό σε επόμενα άρθρα μας.
Η Δίαιτα δεν είναι πολλές προσπάθειες μαζί, αλλά μία συνεχόμενη
Έχουμε υποστηρίξει ότι ένας άνθρωπος έχει περίπου 3 ευκαιρίες να χάσει κιλά. Η πρώτη ευκαιρία είναι ιδιαίτερα πιθανή να φέρει απώλεια πολλών κιλών, η δεύτερη το 50% του αποτελέσματος της πρώτης και η τρίτη το 50% της δεύτερης θεραπείας. Με λίγα λόγια η τρίτη θεραπεία έχει ελάχιστες πιθανότητες να πετύχει. Αλλά είναι τελικά 3 διαφορετικές θεραπείες ή μία η οποία συνεχίζεται;
Η απάντηση είναι ότι η θεραπεία είναι μία σχετικά αδιαίρετη και κατ'ουσίαν συνεχής θεραπεία. Οι επόμενες θεραπείες μετά την πρώτη θα έρθουν να κάτσουν πάνω στην πρώτη και αυτό δεν έχει να κάνει με τις τροφές και τα διαιτολόγια, αλλά με άλλα πράγματα. Έχουμε έναν άνθρωπο απέναντι μας ο οποίος έχει κάνει 2 προσπάθειες να χάσει κιλά και υποθέτουμε περίπου τι έχει αυτός ο άνθρωπος στο κεφάλι του. Είναι αγνός, καθαρός και έτοιμος να κάνει μια θεραπεία εντελώς νέα που πραγματικά έχει πολλές ελπίδες να πετύχει ή είναι μια θεραπεία που φέρει όλα τα μειονεκτήματα της παλιάς και όσα άλλα έχουν σχηματιστεί στο κενό μεταξύ της παλιάς και της νέας; Η νέα θεραπεία δεν θα είναι καινούρια, αλλά συνέχεια των άλλων δύο μαζί με όλα τα μειονεκτήματα που έχει μια δίαιτα, φορτισμένη και με αρνητικά συναισθήματα που θα έχουν σχηματιστεί στο κενό, αποφευκτικής φύσεως. Η υποτίθεται νέα δίαιτα, δεν θα είναι καθόλου νέα γιατί στο μυαλό του θεραπευόμενου θα φέρει μόνο τα αρνητικά των προηγούμενων θεραπειών και τίποτα απ' τα θετικά. Η νέα δίαιτα θα έχει μορφές αντίστασης που θα έχουν σχηματίσει οι προηγούμενες δίαιτες, θα έχει μείνει η κόπωση, η αίσθηση φυλακής, η αίσθηση φοβάμαι μην κολλήσω, οι φορές που ζυγίστηκε και δεν έχασε ή πήρε κιλά, όλα τα αρνητικά, γιατί όπως έχουμε πει πολλές φορές η δίαιτα είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία που σε αλλοιώνει ως προσωπικότητα. Η νέα Δίαιτα δεν θα είναι καθόλου νέα, θα είναι παλιά και αυτό θα φανεί μέσα στις πρώτες 2 εβδομάδες, απ' την αρχή θα αισθανθεί ο θεραπευόμενος ότι "κάτι δεν πάει καλά, κάτι αισθάνομαι ότι είναι ίδιο, αυτό το έχω βαρεθεί, αυτό με πεινάει, το άλλο με διψάει", μέσα σε 2εβδομάδες αναβιώνει μια παλιά δίαιτα με όλα τα αρνητικά της και με πλείστα άλλα που προστέθηκαν στο κενό μεταξύ της μίας θεραπείας και της επόμενης.
Ο θεραπευόμενος αισθάνεται ότι ζει ένα έργο που το έχει ξαναδεί, αλλά δεν έχει τη γνώση να εκφράσει τι φταίει και απλά λέει "βαριέμαι-βαρέθηκα". Ζει επανάληψη εικόνων, επανάληψη κουραστικών και βαρετών συναισθημάτων σε μια μορφή fast forward, δηλαδή δεν τα αναδύει σιγά σιγά η νέα θεραπεία, αλλά έρχεται και τα φοράει κολάρο στην αρνητική τους μορφή στο θεραπευόμενο, σαν να λέμε "δεν έχει σημασία τι θα φέρει αύριο η θεραπεία, εσύ πρέπει να βαριέσαι γιατί μάλλον δεν θα είναι θετικό".
Η νέα Δίαιτα είναι η συνέχεια των προηγούμενων θεραπειών και ο θεραπευόμενος σε αυτή τη στιγμή της ζωής του πάσχει από ένα σοβαρό πρόβλημα που είναι τρομερά δύσκολο να το λύσει και λέγεται "στερεοτυποποίηση της θεραπείας" ή "αδυναμία ελπιδοδότησης της νέας θεραπείας" ή "αδυναμία διαχωρισμού της νέας θεραπείας απ' τις παλιές".
Το Κενό
Το κενό μεταξύ μιας θεραπείας και της επόμενης δρα καταλυτικά γιατί σχηματίζει μηχανισμούς άμυνας, που κατά τη διάρκεια της θεραπείας σχηματίζονται αλλά πολύ αργά. Ένας απλός πειραματισμός καταδεικνύει αυτή την εκδοχή. Αν σε έναν θεραπευόμενο που έχει κουραστεί του δώσει "ένα ρεπό" ο διατροφολόγος 1 μήνα ή παραπάνω, ο θεραπευόμενος δεν θα επιστρέψει γιατί στο κενό μέσα οι μηχανισμοί άμυνας θα θεριέψουν σε βαθμό τέτοιο που η θεραπεία αποκτά μια αποφευκτική μορφή.
Όσο πλησιάζουν οι ημερομηνίες συνεδρίας τόσο μεγαλώνουν αυτοί και ένα ωραίο μήνυμα στο κινητό του διαιτολόγου θα τελειώσει το ωραίο παραμυθάκι. Όταν το κενό είναι κενό ετών οι μηχανισμοί είναι σχεδόν ολοκληρωμένοι και έχουν ισχυρή μνήμη. Η μνήμη είναι διακριτή στο σημείο που ο θεραπευόμενος μπαίνει στη νέα θεραπεία η οποία θα αισθάνεται ότι είναι ίδια με την παλιά, αλλά απ' την παλιά δεν θυμάται και πολλά. Που είναι ίδια; Είναι ίδια στα σημεία το φόβων. Έτσι, αισθάνεται ότι πάει και κάνει ένα ίδιο πράγμα βαρετό και κουραστικό που φέρνει φόβους, βαρεμάρα και κόπωση σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Ο θεραπευόμενος αισθάνεται πραγματικά ότι ξαναζεί ένα παλιό κακό σενάριο, κακοσχεδιασμένο που δεν κάνει γι' αυτόν. Ακόμη και αν η πρώτη δίαιτα είχε πάει καλά, δεν θα θυμάται τα θετικά και ότι μπορεί να τα καταφέρει πάλι, αλλά πόσο βαρετό είναι αυτό που κάνει σήμερα. Το παλιό ήταν καλό, το νεό αποτυχημένο, ακόμη και ας είναι το ίδιο.
Πάρκινγκ
Οι πολλές δίαιτες από ένα σημείο και μετά μεταμορφώνουν εκατομμύρια ανθρώπους στο κόσμο ως πάρκινγκ κιλών. Ο ειδικός λίγα πράγματα μπορεί να κάνει και για να μπορεί να κάνει πρέπει πρώτα να γνωρίζει ότι συμβαίνουν όλα αυτά και να τα γνωστοποιεί στον θεραπευόμενο για να ξέρει ότι αυτό απ' το οποίο πάσχει είναι ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα που δεν λύνεται με κοτοπουλοσαλάτες. Πως θα λύσει ένας ειδικός το πρόβλημα ότι η νέα θεραπεία έχει αποτύχει πριν καν ξεκινήσει, ότι ο θεραπευόμενος έχει σχηματισμένους θηριώδεις μηχανισμούς αντίστασης που είναι άκαμπτοι και σκληροί; Με διαιτολόγια και συνδυασμούς τροφών;
Εδώ θα παίξει καθοριστικό ρόλο το "στήσιμο" του ειδικού, εννοώντας ότι η θεραπεία θα κριθεί απ' την προσωπικότητα του ειδικού και πόσο αυτή θα μπορέσει να γεννήσει νέες ελπίδες, οι οποίες θα καταφέρουν ένα τεράστιο άθλο στο αδυνάτισμα, να αποκόψουν τη νέα θεραπεία απ' την παλιά. Αυτό για να μπορέσει να το καταφέρει ένας ειδικός είναι ένας πραγματικός άθλος, που απαιτεί τρομερή προσπάθεια και τρομερή δουλειά. Δουλειά που δύσκολα θα καταλάβει ο θεραπευόμενος ότι έγινε, ο οποίος θα κοιτάει μόνο τη ζυγαριά του να δει αν έπεσε κανά κιλό.
Αλλά πριν οι δείκτες του ρολογιού σαλπίσουν αδυνάτισμα, πρέπει πρώτα να σαλπίσουν ελπίδα και αυτό είναι ένα αόρατο αδυνάτισμα που ο ειδικός δεν θα πιστωθεί, αλλά ο ίδιος αισθάνεται καλά με τον εαυτό του και με τον ιστορικό του ρόλο.
